Het zonnetje scheen vandaag stralend!
Toen Bette wakker was vanochtend besloten we er dan ook maar snel vandoor te gaan om lekker buiten te gaan rondrennen. Jammer genoeg trok het onmiddelijk dicht maar dat mocht de pret niet drukken.
Arend wil tegenwoordig graag Bettes handje vasthouden. Ze rennen dan samen gierend van de lach over de stoep. Als Bette valt gaat Arend er voor de solidariteit ook bij liggen. Schattig he. Hebben ze allebei oranje kruitmeukresten van oud en nieuw in hun kleren.
Hier heb je Ot en Sien:
Maar als we langs zo’n parkeerplaats komen met van die betonnen banden dan is Bette toch ineens niet meer interessant. Want daar moet je natuurlijk overheen lopen! Eindeloos.
En als we dan weer verder gaan papa toch ook maar het andere handje van Bette:
om te voorkomen dat Arend in al zijn enthousiasme haar schouder luxeert…
2 Reacties op Winterse wandeling