Lieve lezers,
Jullie leven mee met veel van wat er in ons gezin gebeurt. Meestal zijn dat (gelukkig) fijne en blije dingen maar we willen niet doen alsof er niets aan de hand is nu er iets heel verdrietigs is gebeurd bij mensen die ons zeer na staan, namelijk het zusje van Christiaan, onze zwager en ons nichtje. Aimee zou binnenkort een broertje krijgen maar vlak voor de ‘uitgerekende datum’ is ons neefje Remi in de buik van zijn mama overleden.
Remi’s papa en mama vroegen ons onderstaande tekst te gebruiken om vrienden en familie in te lichten.
Diep verdrietig moeten we vertellen dat op donderdag 24 juni 2010, tussen 16.30 en 17.30, onze zoon Remi Chiel Kok is overleden in de buik van Jacolien. Remi had net de vierde en laatste bloedtransfusie achter de rug die zonder complicaties verliep. Anderhalf uur later was hij nog levendig op de echo. De CTG werd steeds moeilijker om te maken zodat een tweede echo werd gemaakt. Daarop was te zien dat zijn hartje niet meer bewoog. Toen een tweede arts dat bevestigde, was het voor ons definitief: onze zoon leeft niet meer.
Over de oorzaak van Remi’s overlijden is niets bekend, daar zullen we later onderzoek naar doen. Remi leek een gezonde jongen van 2600 gram.
Nu wachten ons zware dagen. Eerst zal Jacolien moeten bevallen van Remi, daarna zullen we hem gaan begraven. Hoe dat allemaal precies zal verlopen weten we nog niet.
We proberen te bedenken dat Remi nu met alle engelen voor Gods troon staat (of ligt) en dat hij het daar oneindig veel beter heeft dan wij hem ooit zouden kunnen bieden. In het bijzonder denken we aan twee teksten:
De HEER heeft gegeven, de HEER heeft genomen, de naam van de HEER zij geprezen. (Job 1:21b)
1 Voor de koorleider. Een psalm van David.
2 Hoe lang nog, HEER, zult u mij vergeten,
hoe lang nog verbergt u voor mij uw gelaat?
3 Hoe lang nog wordt mijn ziel gekweld door zorgen
en mijn hart door verdriet overstelpt, dag aan dag?
Hoe lang nog houdt mijn vijand de overhand?
4 Zie mij, antwoord mij, HEER, mijn God!
Verlicht mijn ogen, dat ik niet in doodsslaap wegzink.
5 Laat mijn vijand niet roepen: ‘Ik heb hem verslagen,’
mijn belagers niet juichen omdat ik bezwijk.
6 Ik vertrouw op uw liefde:
mijn hart zal juichen omdat u redding brengt,
ik zal zingen voor de HEER, hij heeft mij geholpen.
(Psalm 13)
Zoals we Aimee op bijzondere wijze hebben gekregen, zo verliezen we Remi op een bijzondere manier. We zien de betekenis hiervan niet, maar zullen genieten van en dankbaar zijn voor Aimee. En verdriet hebben over Remi.
