Dertig!!

(ter compensatie van de vorige post zal ik ook maar even wat über-elegante foto’s van mezelf online zetten)

Zestien augustus werd Antje DERTIG jaar! Wat een mijlpaal – geen twintiger meer! Ondanks de pas gearriveerde gezinsuitbreiding hebben we het groots gevierd!

Eerst kadootjes op bed. Van Bette krijg ik hier een nieuwe telefoon, een Nokia 2630! Ze helpt altijd graag met uitpakken.

Chris had er namelijk schoon genoeg van dat mijn schattige ladyphone (roze, bol, leuke motiefjes en schermachtergrondjes, lieve ringtones, boordevol onzinnige toepassingen als een menstruatiekalender en een calorieëntabel) iedere keer uitviel als hij mij wilde spreken en vanalles deed behalve bellen. Tijd voor een nieuwe dus.

Plat, no-nonsense, zwart en precies dezelfde als die van Christiaan.
Om ‘m toch nog een beetje op te leuken kreeg ik van Arend een bling-bling-dingetje om eraan te knuppen. Een soort sieraadje met de letters LOVE. Romantisch!

Tenslotte van Jan een fatsoenlijke carkit voor het nieuwe speeltje, en van papa nog een cd met foute nummers omdat ik graag naar “het foute uur” van Q-music luister… wees nou eerlijk, die nummers zijn ook gewoon LEUK! Ik durf het tenminste toe te geven!

De cd bevat onder andere Little green bag, Boten Anna, Come on Eileen, Als de morgen is gekomen en Mambo no.5! Geweldig! We hebben de hele weg in de auto feest gevierd, onderweg naar…

Dit is ‘m niet zelf want de afbeelding op Marktplaats was auteursrechtelijk beschermd, maar zo één is het wel. Een Burstner fun 480 tk uit 2004! Een schitterende caravan! Er zit een “kinderkamer” in, dat wil zeggen een stapelbed en nog een bedje achter een schuifgordijn, ideaal voor een gezin met drie kinderen dus. We zijn er ontzettend blij mee! Christiaan is ‘m vandaag aan het ophalen!

‘s Avonds was het groot feest aan tafel met Antjes klassieke verjaardagsmaaltijd (sinds de basisschool): groentesoep, kippenboutjes en gebakken aardappels! Als toetje kon ik niet kiezen tussen aardbeien met slagroom of pecan-caramelijs met stukjes toffee en daarom heeft Chris het allebei gehaald. Wat een verwennerij!

En… de grootste verrassing van de dag:

Wij hadden een kippenboutje voor de vorm op Arends bord gelegd, zoals we al anderhalf jaar voor de vorm warm eten voor zijn neus zetten, en natuurlijk nóóit verwacht dat hij er ook maar één hapje van zou nemen. Vlees met velletjes en botjes eraan! Het idee! Maar zonder enige aarzeling zette hij z’n tanden erin! Hij heeft drie kippenboutjes gegeten, een beker soep, een heleboel aardappeltjes en een bakje vol aardbeien! Onvoorstelbaar gewoon. We hebben hem de hele nacht in de gaten gehouden vanwege het risico op vitamine-vergiftiging, zijn lijfje is natuurlijk totaal niet gewend aan al die voedingsstoffen, maar het lijkt allemaal goed te gaan.

We lijken na die avond een doorbraak te hebben bereikt met Arends eten: tegenwoordig maken we er een spelletje van. Hij moet “twee handen” opeten, dat wil zeggen tien hapjes. Chris of ik steken onze handen met gespreide vingers in de lucht en bij ieder hapje gaat er een vinger naar beneden. En zonder morren eet hij dan zijn bord leeg! (We zorgen wel dat er niet meer dan tien hapjes op liggen, haha). Een hele verbetering, ook wat betreft de sfeer aan tafel!

Na deze feestmaaltijd was het nog altijd niet afgelopen: ‘s avonds kwamen nog ouders en schoonouders (terwijl de eersten de dag ervoor nog met Christiaan op pad zijn geweest om een caravan te keuren in Dronten en de tweeden nét terug waren uit Zuid-Frankrijk!), Nanne en Ilse en Franke en Kirsten. Ik ben nog verwend met een boek over de brave soldaar Svejk, een bon voor “moeder en zoon” van Gerard Reve, VVV irischeques, Star Wars dvd’s en een “envelopje”.

Al met al een supergeslaagde en gezellige dertigste verjaardag!!