Een groente-abonnement

Sinds een week of vier hebben De Spiekers een groente-abonnement! Dit houdt in dat we iedere week een krat groente en fruit thuisbezorgd krijgen. Het resultaat hebben de oplettende lezertjes misschien al eens in de tweets van Bourdonne opgemerkt want er wordt ineens veel gevarieerder gegeten.

Laat ik maar eerlijk zijn: ik, als degene die meestal de dagelijkse maaltijd bereid (bij “ik kook altijd” heb ik associaties met mensen die echte hobbykoks zijn en ingewikkelde gerechten maken, ik heb het hier dus over eten op tafel zetten tussen werk, school en zwemles in, dat hopelijk ook voedzaam en eetbaar is) ben niet een heel geïnspireerde en werklustige kok. Het viel me op dat onze gezinsmaaltijden nogal vaak meer van hetzelfde zijn, niet altijd groente bevatten en we vrij regelmatig teruggrijpen op ‘vandaag even een pizza in de oven’. Verder zijn onze kinderen geen makkelijke eters, zeker niet als het gaat om het proberen van nieuwe dingen, en op deze manier leren ze maar een heel beperkt repertoire aan gerechten eten. Tijd om hier verandering in te brengen met, om te beginnen, het Voordeelpakket BasisCombi van bezorgbedrijf de Ekonoom.

Inmiddels zijn we hiermee dus alweer een ruime maand verder, en ik wilde maar eens iets schrijven over onze ervaringen met het groente-abonnement. En: tot op heden zijn die onverdeeld positief! Ik word ineens gedwongen met groenten te koken die ik voorheen nog nooit ook maar in handen heb gehad, zoals pastinaken, raapstelen en postelein, hetgeen me ook weer noopt om recepten op te zoeken en creatief over maaltijden na te denken om de groenten in te verwerken. Ook leer ik om te gaan met “hele” groenten die ik eigenlijk altijd in voorgesneden vorm, uit zo’n zakje, koop. Een grote groene kool of een selderijknol zou ik anders niet snel hebben aangeschaft. Zo hebben we de afgelopen weken, hierbij intensief geholpen door Johanneke, Jamie Oliver en smulweb, onder andere gegrillde wintergroenten gegeten, tortilla met knolselderij, hartige groenekooltaart, salade van winterpostelein met avocado, stamppot raapstelen en pittige pompoenpastinaaksoep met kerrie.

En het gekke is: het kost me niet eens veel méér tijd dan zakjes openmaken. Wel wat meer opstartenergie, maar tot nu toe is dat nog geen punt omdat ik gemotiveerd ben door de leuke recepten die ik wil uitproberen. De oplettende lezer voelt hier al een slagje om de arm… ik acht het namelijk niet onmogelijk dat ik over drie maanden bij de zoveelste portie boerenkool niet zo héél veel zin meer heb in aardappelen schillen, maar dat terzijde. En ook de kinderen eten niet met meer tegenzin dan normaal, hetgeen inhoudt dat Jan redelijk alles naar binnen werkt, Arend alles wel wil proeven en Bette helemaal niets eet. Dat viel me alweer alleszins mee.

Mensen aan wie ik vertel dat we een groentepakket hebben reageren vaak met een aantal standaard opmerkingen waaronder:

Maar ik wil niet dat iemand anders voor mij bepaalt wat ik eet!
Prima reden om geen groentepakket te nemen, tenminste, als je tevreden bent met het resultaat van je eigen keuzes. Wanneer dit, zoals bij mij, nogal saai wordt en je krijgt het door gebrek aan discipline niet voor elkaar om zelf de markt over te lopen en allerlei bijzondere dingen in je tas te doen, is het een uitkomst als iemand anders voor je bepaalt wat je eet. Nouja, met welke groenten je je maaltijd bereidt. Want hierin zit natuurlijk nog heel wat ruimte om je eigen invulling aan te geven. Daarbij kun je, bij ons abonnement tenminste, vantevoren dingen aankruisen die je niet lust. Bovendien is de hoeveelheid groenten die je krijgt voldoende voor ongeveer vier maaltijden dus zijn er per week nog drie avonden over om helemaal zelf te bepalen wat er op tafel komt.

Het ligt dan toch maar in de koelkast te vergaan.
Tja, dat is een reëel gevaar. Als je moe thuiskomt van je werk, met drie jengelende kinderen, een heleboel zooi aan tassen en rommel en je moet over twee uur weer de deur uit nádat je met het hele gezin hebt gegeten en kids in bad en in bed hebt gestopt, is de verleiding best groot om de zanderige winterkroten in de koelkast lekker te laten voor wat ze zijn en een zak poffertjes op te warmen. Ik heb echter als groot voordeel mijn Groningse genen – ik kan er niet tegen om goed eten te laten rotten of weg te gooien. Regeren is hierbij vooruitzien: als ik de tijd vind om een selderijknol te slachten neem ik de bieten meteen mee. Tot dusver is het goed te doen en hebben we nog niets hoeven weg te gooien. Overblijfsels (met de kerstdagen hebben we veel ‘elders’ gegeten) verwerk ik in soep voor bij de lunch. Vandaar de pompoen-pastinaaksoep en de wortel-knolselderijsoep. Die overigens uitstekend in de smaak vielen hier. Ik verwacht dat overblijvende zomergroentes prima in salades kunnen worden gebruikt.

Leuk, het is biologisch!
Ja, daarvan weet ik dan weer niet zo heel goed wat ik ervan moet vinden. Het schijnt dat bio-groenten eigenlijk helemaal niet extreem goed zijn voor de wereld. In Nederland worden bestrijdingsmiddelen op voedsel nogal streng in de gaten gehouden en zijn bio-groenten niet heel veel gezonder of lekkerder dan conventioneel geteelde groenten. Daarbij werkt het met de bio-boeren ongeveer net zo als met ouders die hun kinderen niet laten vaccineren: degenen die het spul niet gebruiken profiteren van de kudde-immuniteit dankzij degenen die het wél gebruiken. Omdat de meeste boeren de gewasziekten op de efficiëntste manier bestrijden kunnen de bioboeren hun gewassen telen met minder efficiënte middelen. Zouden er veel meer bioboeren zijn, of teveel bij elkaar in de buurt, dan zouden er veel meer epidemieën van gewasziekten en/of misoogsten kunnen gaan voorkomen. Iets om over na te denken.

Ik vermeld bij bovenstaande verhaaltje trouwens geen bronnen omdat ik die niet heb, dit is allemaal ‘van horen zeggen’ en ‘het verhaal gaat’. Ik pretendeer hiermee dus geen onderbouwde opinie te geven en iedereen die er meer verstand van heeft is van harte uitgenodigd er iets over te zeggen. Voorlopig vind ik de hierboven beschreven voordelen zwaarder wegen dan de eventuele nadelen. De groenten (en het fruit) zijn van uitstekende kwaliteit en erg lekker. Daarbij is het best fijn om een sinaasappel te kunnen rollen zonder een laag van die wasachtige verf aan je handen te hebben.

Dus, verwacht van mij vanaf nu geen uitgebreide verhandelingen over de culinaire hoogstandjes die ik produceer want het meeste is nagemaakt, maar een klein berichtje wilde ik er toch aan wijden!

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.

2 Reacties op Een groente-abonnement

Geef een reactie

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *