In de klassen van Arend en Bette staan, zoals we al wisten, klassenkerstbomen. Zonder ballerina’s. Überhaupt zonder bijdragen van onze kinderen erin, want dat was er nog niet van gekomen. Tijd om daar verandering in te brengen! Bij wijze van alternatieve kerstbal maken Arend en Bette elk een stoffen pompoentje.
“Pompon” schijnen die dingen officieel te heten. Wij noemden ze, by the way, vroeger altijd een “hmpf”. Waarom dat was weet ik echt niet meer.
Mama schaft in een naaiwinkel (zo leer je nog eens iets: we hebben dus een winkeltje in Sappemeer waar ze stoffen en wol en andere naai-, brei- en borduurbenodigdheden verkopen) drie botte naalden aan en een paar bollen wol. Uit een kartonnen doos knippen we twee van die rondjes. Zonder ze in te knippen trouwens. Het wordt dan wel moeilijker om het gat in het midden te krijgen maar ze horen nou eenmaal niet ingeknipt te zijn!
Dan aan het werk! Omdat Arend een vriendje te spelen heeft begint Bette:
En later komt Arend er ook bij.
Het verbaasde me trouwens enorm hoe geconcentreerd, netjes en vastbesloten Arend bezig is geweest met zijn pompoentje! Meestal is hij vrij snel afgeleid bij dit soort werkjes maar hij vond het nu wel erg belangrijk om óók iets moois te maken voor de klassenkerstboom.
En eerlijk is eerlijk: die van Arend is de mooiste geworden ook! Jan heeft er ook één, degene die ik gemaakt heb.
Goed gedaan jongens!
